intendens autem concilium Paulus ait viri fratres ego omni
conscientia bona conversatus sum ante Deum usque in hodiernum
diem
princeps autem sacerdotum Ananias praecepit adstantibus
sibi percutere os eius
tunc Paulus ad eum dixit percutiet te Deus paries dealbate
et tu sedens iudicas me secundum legem et contra legem iubes me
percuti
et qui adstabant dixerunt summum sacerdotem Dei maledicis
dixit autem Paulus nesciebam fratres quia princeps est
sacerdotum scriptum est enim principem populi tui non maledices
sciens autem Paulus quia una pars esset Sadducaeorum et
altera Pharisaeorum exclamavit in concilio viri fratres ego
Pharisaeus sum filius Pharisaeorum de spe et resurrectione
mortuorum ego iudicor
et cum haec dixisset facta est dissensio inter Pharisaeos
et Sadducaeos et soluta est multitudo
Sadducaei enim dicunt non esse resurrectionem neque angelum
neque spiritum Pharisaei autem utrumque confitentur
factus est autem clamor magnus et surgentes quidam
Pharisaeorum pugnabant dicentes nihil mali invenimus in homine
isto quod si spiritus locutus est ei aut angelus
et cum magna dissensio facta esset timens tribunus ne
discerperetur Paulus ab ipsis iussit milites descendere et
rapere eum de medio eorum ac deducere eum in castra
sequenti autem nocte adsistens ei Dominus ait constans
esto sicut enim testificatus es de me Hierusalem sic te oportet
et Romae testificari
facta autem die collegerunt se quidam ex Iudaeis et
devoverunt se dicentes neque manducaturos neque bibituros donec
occiderent Paulum
erant autem plus quam quadraginta qui hanc coniurationem
fecerant
qui accesserunt ad principes sacerdotum et seniores et
dixerunt devotione devovimus nos nihil gustaturos donec
occidamus Paulum
nunc ergo vos notum facite tribuno cum concilio ut
producat illum ad vos tamquam aliquid certius cognituri de eo
nos vero priusquam adpropiet parati sumus interficere illum
quod cum audisset filius sororis Pauli insidias venit et
intravit in castra nuntiavitque Paulo
vocans autem Paulus ad se unum ex centurionibus ait
adulescentem hunc perduc ad tribunum habet enim aliquid
indicare illi
et ille quidem adsumens eum duxit ad tribunum et ait
vinctus Paulus vocans rogavit me hunc adulescentem perducere ad
te habentem aliquid loqui tibi
adprehendens autem tribunus manum illius secessit cum eo
seorsum et interrogavit illum quid est quod habes indicare mihi
ille autem dixit Iudaeis convenit rogare te ut crastina
die Paulum producas in concilium quasi aliquid certius
inquisituri sint de illo
tu vero ne credideris illis insidiantur enim ei ex eis
viri amplius quadraginta qui se devoverunt non manducare neque
bibere donec interficiant eum et nunc parati sunt expectantes
promissum tuum
tribunus igitur dimisit adulescentem praecipiens ne cui
loqueretur quoniam haec nota sibi fecisset
et vocatis duobus centurionibus dixit illis parate milites
ducentos ut eant usque Caesaream et equites septuaginta et
lancearios ducentos a tertia hora noctis
et iumenta praeparate ut inponentes Paulum salvum
perducerent ad Felicem praesidem
[]
scribens epistulam continentem haec Claudius Lysias optimo
praesidi Felici salutem
virum hunc conprehensum a Iudaeis et incipientem interfici
ab eis superveniens cum exercitu eripui cognito quia Romanus
est
volensque scire causam quam obiciebant illi deduxi eum in
concilium eorum
quem inveni accusari de quaestionibus legis ipsorum nihil
vero dignum morte aut vinculis habentem crimen
et cum mihi perlatum esset de insidiis quas paraverunt ei
misi ad te denuntians et accusatoribus ut dicant apud te
milites ergo secundum praeceptum sibi adsumentes Paulum
duxerunt per noctem in Antipatridem
et postera die dimissis equitibus ut irent cum eo reversi
sunt ad castra
qui cum venissent Caesaream et tradidissent epistulam
praesidi statuerunt ante illum et Paulum
cum legisset autem et interrogasset de qua provincia esset
et cognoscens quia de Cilicia
audiam te inquit cum et accusatores tui venerint iussitque
in praetorio Herodis custodiri eum
